تحلیل تطبیقی مناطق اسکان غیررسمی ازنظر شاخص‌های کیفیت زندگی شهری نمونه موردی: اسلام‌آباد و بیسیم زنجان

امروزه کیفیت زندگی به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های توسعه، ابعاد گوناگونی را در برگرفته است، شکل‌گیری و گسترش سکونتگاه‌های غیررسمی، ابعاد مختلف کیفیت زندگی را به چالش کشانده و پیامدهای ناگواری را برای شهرها در پی داشته است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی ابعاد مختلف کیفیت زندگی شهری در سکونتگاه‌های غیررسمی بوده است. جامعه آماری تحقیق، شهر زنجان و محدوده موردمطالعه، دو منطقه اسکان غیررسمی اسلام‌آباد و بیسیم است. نوع تحقیق کاربردی بوده و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است، شیوه گردآوری اطلاعات به دو روش اسنادی و مشاهده میدانی انجام گردیده است، در زمینه مشاهده میدانی، پرسشنامه توزیع و جمع‌آوری‌شده است. مبنای تهیه پرسشنامه، تعیین تعداد 13 شاخص در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست‌محیطی کیفیت زندگی بوده است. روایی پرسشنامه طبق نظر صاحب‌نظران تأیید گردیده و برای ارزیابی پایایی آن از آزمون آلفای کرونباخ استفاده‌شده که ضریب (0.751) به‌دست‌آمده است. نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی و تعداد نمونه برای هر منطقه، 80 نفر بوده است. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش از آزمون‌های آماری یومن- ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و روش‌های تعیین مرکزیت استفاده گردیده است، نتایج حاصل از تحقیق مبین آن بوده که سطح کیفیت زندگی شهری در ابعاد مختلف در منطقه اسلام‌آباد بالاتر از منطقه بیسیم بوده و درنتیجه ساکنین منطقه اسکان غیررسمی اسلام‌آباد، از سطح رضایتمندی بیشتری نسبت به ساکنین منطقه بیسیم برخوردار بوده‌اند، همچنین ابعاد مختلف کیفیت زندگی در دو منطقه دارای رابطه معنادار و مستقیم باهمدیگر بوده‌اند، به‌طوری‌که با افزایش سطح نارضایتی‌های اقتصادی، عدم رضایت از دیگر ابعاد نیز بیشتر شده است.